Early Springtime

After  Full Moon of Ice, and Snowmoon still has to come

Spring is in the air,

Birds are singing before five in the morning

Early songs of Spring, so clear,

Blossoms, pink in colour, are smiling

'cause they know they’re handsome

Spring is in the air

While early daytime might be grayish,

Midday time will turn

Sun will be burning, modest though, like February Sun should be

With distance, not already May-ish

Because Spring is in the air!

Nieuwe Maan

En morgen is het de laatste keer Nieuwe (Donkere) Maan in 2016.

De laatste Nieuwe Maan in Yule tijd is de eerste Nieuwe Maan in het nieuwe Keltische jaarwiel waarin we nu draaien.
Op welke manier je het ook bekijkt, het thema Nieuw staat met deze Nieuwe Maan expliciet centraal.
Met Yule als tijd van voorbereiding op het nieuwe leven en Nieuwe Maan als tijd van nieuwe, soepele energie kan je morgenavond heerlijk zitten op deze energie.
Laat de Nieuwe Maan energie heerlijk zijn werk doen.

Happy New Moon!

Yule!

Het jaarwiel staat nu vrijwel stil. De donkere tijd van het jaar is al even merkbaar. Het is de tijd van Binnen.

In deze korte dagen breng je automatisch meer tijd binnen door. Waar je kaarsjes aansteekt die gezellige kleine lichtjes geven.

Laat dit dan de tijd van het jaar zijn waarin het buiten ons donker is, maar binnen in ons het vlammetje brandt.
Een klein vlammetje misschien, maar dat is niet erg. Als het maar brandt en een beetje danst.

Steek er op Midwinter, 21 december je Yule-blok mee aan.
Hoe een klein vlammetje een mooi, groot, warm vuur maakt:

Het jaarwiel komt op de 21e tot stilstand.Sta die ochtend even stil bij de zonsopkomst.
Stilstaan bij betekent ook stilstaan bij het afgelopen jaar...
En alles komt tot absolute rust.
Geniet ook van dat moment van stilstaan. 

Met Samhain heb je bepaald wat je wilt meenemen in het volgende jaarwiel. Al het oude heb je al van je afgeschud. Nieuw leven komt eraan. Het krioelt al in het donker, onder de aarde en bereidt zich voor om naar boven te komen.

Arianrodh

Arianrodh weeft, ze weeft nieuwe patronen, maakt nieuwe verbindingen voor het nieuwe jaarwiel. Vraag haar mooie patronen te weven.In rood, de kleur van het nieuwe leven en in zilver, de kleur van de vrouw, de kleur van de maan. Zij overheersen in deze tijd.

De oude koning maakt woensdag plaats voor de jonge koning.
Alles wordt weer nieuw.
Dat is de belofte van Yule.

Smog en gezegende vaarzen

In vervolg op 'Rook boven de kinderwagen.'
Zie ik op het (NOS) Journaal van deze avond dat Parijs 48.000 smogdoden kent.

De burgemeester heeft maatregelen genomen om de uitstoot terug te dringen. Auto's met even en oneven kentekenplaten mogen om de dag de weg op. Dat betekent ene halvering van het dagelijks verkeer.
Lyon gaat dat voorbeeld volgen.
Want, zo zei de reporter al fietsend onder een stralend blauwe hemel 'au centre-ville', smog is een sluipmoordenaar. Het is er wel, maar je ziet het niet.

Kan je elke ochtend heerlijk gaan joggen, adem je alleen maar meer giftige lucht in.

Ondanks de maatregel is het nog druk in de straten van Parijs, maar niet op die manier dat het verkeer een stroperige brei in de straten lijkt.

Wonderlijk dat er tenminste 48.000 doden moeten vallen voordat er maatregelen worden getroffen.
Hoeveel doden zouden Peking, Shanghai en meer van dat soort metropolen kennen?

Morrigans favoriete metropool Londen kampt ook met dergelijke problemen.
De stad heeft jaren geleden al maatregelen in het leven geroepen deze terug te dringen.
En om het voor de stad op te nemen: Londen kent bijzonder veel groen.
En groen heeft altijd een gunstig effect.

Nu ik aan Londen denk. Ook gezien, op het (BBC) nieuws: twee vaarzen (jonge koeien) uit Oxfordshire zijn vanmiddag gezegend door de voorganger van de St Paul's Cathedral in Londen. Hij zegende de tractoren ook maar direct. Om welk soort koe het ging, is mij niet bijgebleven.Wel dat het om een Engels ras ging. De ceremonie werd vorig jaar voor het eerst uitgevoerd. Bij de ceremonie horen ook gebeden. Die zijn bij deze gelegenheid speciaal voor het agrarische leven en voor de goede zorg voor hun vee.

Rook boven de kinderwagen

Als ik naar het winkelcentrum loop om wat proviand voor de komende dagen in te slaan, zie ik een jonge moeder voorbijlopen. Ze duwt een kinderwagen voort waarin haar dochtertje zit. Ik schat het meisje op een jaar of 2. Boven de kinderwagen hangen de dampen van moeders sigaret.

'Kan het kind maar vast wennen aan de luchtvervuiling,' zal de pedagogische gedachte hierachter zijn, bedenk ik mij.

Verbaasd

Een beetje verbaasd ben ik wel. Hoewel. We lopen in de buitenlucht, natuurlijk. Binnen rookt moeder misschien niet. En ja, of het kind nou in moeders zichtbare grijze rookwolk zit, of in de buitenlucht vol benzinedampen van voorbijrijdende bussen, auto’s en vrachtwagens… Dan nog maar te zwijgen van de uitstoot van de zware industrieën hemelsbreed niet ver van de straat vandaan waar moeder nu loopt. Van de woongebieden rond zware industrieën, ook al is het op kilometers afstand, is bekend dat hele volksstammen problemen hebben aan longen en luchtwegen.

Industrie

Ook industrie die ver weg ligt heeft vast zijn invloed. Morrigan kan niet geloven dat dit niet zo zou zijn. De kernramp bij Tsjernobyl van drie decennia geleden veroorzaakt nu nog schapen met een te hoog stralingsniveau in hun lijf in Zuidwest Schotland, Wales en Noord-Ierland. Deze landen liggen onder de luchtstroom die de wolken met schadelijke deeltjes meevoeren. Deze wolken laten juist boven deze gebieden hun regen vallen. De boeren kregen tot in de jaren '90 te maken met gehandicapte lammeren en zelfs in deze eeuw kunnen kinderen geen vlees eten van schapen uit deze contreien. Een bepaald stofje is in te hoge concentratie nóg aanwezig in de schapen. Het schijnt dat volwassenen deze hoeveelheid wel kunne verdragen. Het proces werd jarenlang gemonitord door de overheid. En de vliegtuigen boven onze hoofden? Wat veroorzaken die eigenlijk aan uitstoot?

Wennen

Per saldo zal moeders sigaret waarschijnlijk niet erg veel uitmaken voor dochters jonge, nog onvolgroeide longetjes. Maar nee, wij mensen kunnen er niet aan wennen, aan rook. We kunnen dus ook niet trainen, ons niet harden, om er tegen te kunnen en zo immuniteit te creëren. Het enige wat ik van moeders sigaret kan denken is: zou ze het voor haar kind niet willen laten? Althans, zou ze de rook misschien niet boven haar hoofdje willen uitblazen? Scheelt per saldo misschien niet veel, maar het gaat om het gebaar. Heeft ze wel in de gaten dat ze boven het hoofdje staat te dampen? En heeft ze er wel eens over nagedacht dat het wel een aardig gebaar zou zijn als ze dat niet zo rechtstreeks doet? Tsja...

Jachtmaan

Jachtmaan verschijnt morgen vol aan de hemel.

Voel wat je als laatste wilt laten vallen.
voordat je de winterperiode ingaat.
Voel wat je wilt meenemen.

Dat is wat de natuur nu ook doet.
Op de energie van Volle Maan.

Kom bij elkaar, op spiritueel niveau,
vorm een kring en chant
de nacht door
Op de energie van Volle Maan

Voel de verbinding
van het web dat houdt
Op de energie van Volle Maan

En drink
Op de energie van Volle Maan!

Who is really confused?

Saturday early evening in the park
Tranquility in the air
Sky is colouring all kinds of blue
Earth is giving this lovely early-autumn-scent
And the sound is silence
*
Two men fishing in the pond
A third man walking away
Morrigan thought he was with them
But he wasn't
*
The third man went to the water
saying things I couldn't understand
Leaning on the trunk
of the willow weeping just above the water
He suddenly turned around
at the moment I came along
*
I knew I shouldn't look him in the eye
As he had a madman's voice
And not of a kind one
He sounded raw and angry,
With no control or humanity
But I had to glimpse and got shocked
of the anger on the face
*
He started shouting when he saw me
Something about women
I just took ferm steps when I passed by,
Hoping he wouldn't run
Back he went onto the path
on walking and shouting
unclear things, I didn't look back
*
Then a cyclist came, what a relief
Minute later I heard the madman screaming at him:
'You can not cycle here'
and tried to stop him
Cyclist shouted something back
The madman let him go, but threatened,
he said:
'Next time I'm gonna beat you up'

Saturday-evening,
Tranquility broken in the air
Sky had the blues
And earth was still giving this beautiful scent
*
Relief when I felt the madman had chosen another path
Not the path I had chosen to walk when I had passed the pond
*
At home I thought
Hurrah for government
that choses not to help
poor people in mental need
by letting shrinks make bills
only rich can pay
So that the papers can tell amazing tales
of 'confused' persons
*
And I wonder
even when I got a bit anxious by meeting a madman as I did

Who on earth is really confused?

Volle Maan

Harvest Moon staat aan de hemel. Maan middenin de oogsttijd. Morrigan was aan het strand, heiige lucht, zee en hemel vloeiden in elkaar over en de maan stond als mystiek vaag geschilderd groot aan de zachtblauwe hemel. Het leek alsof de hemel was gekrijt, zo prachtig vaag.

De temperatuur is hoog, maar het licht is al herfst. Minder fel. De bomen laten zien dat het herfst is. Zij laten hun bladeren los, of verkleuren. Tijd van overgang van het seizoen, van zomer naar herfst. De zomer wil zich nog niet laten verdringen. De zon schijnt uitbundig. Maar ja, de nacht valt sneller in.

Volgende week zijn dag en nacht even lang. Maar voor de herfstequinox zich aandient, ervaren we nu eerst de kracht van de volle maan. Oogstmaan valt op vrijdag de 16e.

Sta vrijdag open voor de krachtige energie van de Volle Maan en voel in meditatie gewoon wat er gebeurt.

Heavenly in love

Heavenly in love
with a man I'll never reach

'Must be insane'

heavenly in love with him
lasting for ages now

'So I must be mad' 

Fear to bind
is how they'd call it,
People with sense for reality

So I won't speak
Keep it secret,
My burning love
for this man I'll never reach

'Must be insane'

In my dreams
I kissed him
on his hands
and in the back of his neck
Surprised he asked
how I knew
his sensitive spots

And then I woke up

Heavenly in love
with a man I'll never reach

Reuring in de bibliotheek

Samen met een andere bibliotheekbezoekster zit ik aan een lange leestafel. Zij studeert in een boek, ik lees een krant. Het is rustig. Een man met wandelstok, sportieve grijsblauwe pet op zijn kortgeknipte grijze haar, rond gezicht en bril met getinte glazen, ik schat hem ergens in de 70, ploft pal tegenover mij neer op een stoel. Ik kijk even op uit de krant en zeg hem goedendag. Verbaasd en lichtelijk geschrokken kijkt de man mij aan. En zegt niets terug. Tsja.

Ik lees verder en kijk niet meer op. Het was toch niet mijn bedoeling een gesprek aan te knopen. Dus sla ik geen acht meer op de gebruinde grijsaard en zit weer in het artikel.

Na verloop van tijd vliegt hij vanzelf weer op. De tafelgenote schuin tegenover mij en ik lezen rustig verder. Plotseling klinken er stemmen. Luide stemmen. Daar staan ruziënde bezoekers. De gemoederen lopen hoorbaar steeds verder op. Wij richten onze hoofden op. Ik richt mijn blik naar links, richting het geluid. De ruziemakers kan ik niet zien, ze staan achter een paar boekenkasten. Wel zie ik een stuk of wat andere bezoekers van hun plaatsen opstaan om naar het hoorspel toe te lopen. Zij willen het tafereel wel eens aanschouwen. Dan staat een van de bibliothecaressen op. Kordaat beent zij richting de stemmen. 'Wat is hier aan de hand?’ vraagt zij streng.

Een vrouwenstem klinkt hoog, een mannenstem gaat er tegenin. Even later hoor ik de bibliothecaresse aan de man vragen of hij de bibliotheek wil verlaten. Of nee, het is geen vraag. Ze verpakt haar sommering in in een vraag. Het duurt een paar tellen voor ik de figuur bij de mannenstem zie lopen. De stem blijkt van een tiener te zijn.

Een slungelige jongen van een jaar of 17 beweegt zich door de ruimte. Petje op en aan zijn gelaatstrekken kan ik zien dat hij etnische roots heeft. Hij scheldt de bibliothecaresse uit met een dodelijke- hoewel steeds minder vaak dodelijk was gisteren in het nieuws – ziekte.Zij reageert niet en een van haar collega’s dwingt hem verder de ruimte uit.

Bij de uitgang blijft hij staan. 'Naar buiten,' maakt de bibliothecaresse nogmaals duidelijk. Hij zet zijn scheldmodus aan. Daarna is het stil. 

Binnen een paar minuten herstelt de rust zich weer. Binnen in de bibliotheek wel. Binnen in het hoofd van de jongen is het helemaal niet rustig. 

Plotseling zie ik hem weer vanuit dezelfde richting opnieuw naar de deur worden gedirigeerd. Terwijl ik zat te lezen, moet hij weer zijn teruggekomen. De scene herhaalt zich, de jongen kijkt dreigend de leeszaal in en dan hoor ik rechts van mij iets opmerkelijks. 

Een man van middelbare leeftijd hoor ik ‘inburgeringscursus’ zeggen. Huh? Tegen wie heeft hij het? Hij loopt alleen. Heen en weer tussen de leestafels, de excorsist-achtige jongen bekijkend. 

Wat heeft zijn opmerking nou met inburgering te maken? Bedoelt de man soms dat de jongen goed is ingeburgerd door wat onsamenhangend vocabulaire op agressieve toon de zaal in te slingeren? Ik vermoed van niet. 

Hij bedoelt hoogstwaarschijnlijk dat de jongen een inburgeringscursus moet volgen. Hoe komt hij daar nou bij? Deze jongen is duidelijk hoorbaar hier, in deze Hollandse stad geboren. En zal hier naar school zijn gegaan. Ja, het is aan hem te zien dat zijn ouders of grootouders hier niet vandaan komen. Maar verder heeft de situatie niets met inburgering te maken. Ik denk dat de jongen psychische hulp, een heropvoeding of een simpele schop onder zijn kont nodig heeft.  

Maar een inburgeringscursus.Het raakt mij, die opmerking. Want de oer-Hollandse man, ook dat is te zien en te horen, maakt hier alleen maar duidelijk: als wij je kunnen afrekenen op je achtergrond, dan doen wij dat. En dat is gewoon slecht. Uiteindelijk draait het allemaal om verbondenheid.