Wandelingetje in het park

Voor het eerst dit jaar zag ik een ganzenkuiken,
lief en klein, dons in bruin en geel
Zijn ouders bruin en tinten grijs
komen uit de Nijl,
voor Nijlganzen is het park een paradijs
Blij werd ik van het ganzenkuiken
vandaag in het park
Tijdens mijn wandelingetje
in een nieuwe temperatuur
Na-winterse temperatuur,
In de nieuwe zomertijd,
Die tovertijd: drie uur is nu vier uur

De bomen kleuren alweer groener
en in sommige zag ik mooie bloemen

Ik zag een heel klein meisje
lopen
twee dansende staartjes in haar haar
Ze was niet ouder dan twee jaar
En haar vader zei:
'Zeg maar dag tegen die mevrouw',
maar dat was iets wat het meisje echt niet wou
Ze dribbelde zonder wat te zeggen
nog heerlijk onaangepast gewoon naar eigen inzicht
het park in, dus rechtdoor
Want het park, de bloemen, de eenden het buiten,
dáár kwam ze immers voor

'Morgen maar', zei ik tegen haar vader
Zij keek nog even om
grote ogen bestudeerden mij
en vroeg zich hoogstwaarschijnlijk af:
'Zou ik je morgen groeten? Ik zou echt niet weten waarom'.

Sudden thought

Just sitting here, overthinking the day one thought came up strongly.
Maybe a cliché,
but one to remember in serious way:

The harder a person shouts, the more scared he is.

Ofcourse there are people who just shout to dominate, but why would domination be this important?
Think.

Lentemaan

Zware energie: morgen is het Volle Maan, Lentemaan.
Boodschap bij deze maan:
Bescherm het jonge leven dat zich met Imbolc liet zien en wil groeien.

Last evening in Imbolc time

Last evening in Imbolc time,

Saying final goodbye to the days of Winter

Leaving long winterstories behind

Spring is in the air right now                                

Tomorrow Ostara will be there

Day and night will be equal, 

Unique time of balance

Male as strong as female

And the other way around

Time of light is coming,

Darkness left behind

Exciting time's opening her door

For seeing new life grow

This is the time to go out

Go out there and just grow

Go out there and do show

the colours that you have inside,

Be modest first but don't forget

to let your colours shine 

real brilliant and bright

Eerste avondwandeling van het jaar

Morrigan maakt vandaag haar eerste avondwandeling van het jaar. Wat een traktatie.

Opgesloten als een vogel in een kooi. Zo voel ik mij als de middag op zijn eind loopt. Op een loopje van twintig minuten na, was ik de hele dag niet buiten geweest. Wat een gruwel. De zon scheen, maar de koude oostenwind maakte het buiten zijn niet erg aangenaam. Dat had ik tijdens het eerste loopje wel gemerkt.Toch word ik gek als ik maar weinig buiten ben.Nu de dagen lengen, zou ik best na het eten naar buiten kunnen, bedenk ik mij verheugd. Het zou voor het eerst sinds maanden zijn dat ik weer eens aan avondwandeling na het eten maak.

Laarzen aan, jas dicht. Heeeeerlijk: de duinen van rond half zeven. De zon staat laag en kleurt waterijsjesachtig oranje. Konijnen springen zoals gewoonlijk parmantig rond. De lucht voelt dun en blaast koud in mijn gezicht. Het is nog rustig in deze tijd van het jaar in de duinen. Hoewel het officieel nog winter is en de lucht dat ook laat blijken,laat de merel al luidkeels van zich horen. Op de langere dagen weet hij feilloos dat de lente voor de deur staat. Ik bewonder zijn gezang. Verderop in de duinen hoor ik een andere zangvogel zijn ritme zingen. Jammer dat ik niet weet welke zanger dit is. Hij zingt prachtig, een mooie toon en een mooi patroon. Vermoedelijk een lijster.

Zo'n twintig minuten wandel ik en keer dan met een frisse neus weer terug. Op de parkeerplaats zie ik mijn vriend de vos verderop een bosje in springen. Wat een prachtige dag. En Morrigan wordt bij het aanbreken van elk nieuw seizoen weer blij. En deze wandeling liet duidelijk zien: het nieuwe seizoen staat op het punt van aanbreken. Blij!

New Moon

New Moon, tomorrow it will be

All new

Life in young spring, you

New Moon

Feel the energy flow

Easily, so easy

As it only can be

with New Moon

Feed what has to grow

and let other things go

Don’t feel sorry about a thing

that belongs in the past

what has to be there, will last

Tomorrow’s New Moon

in Imbolc time

of new life

Will show you

Schrikkeldag brengt februari-wesp

De zon schijnt voluit, op deze schrikkeldag van het jaar. En als je uit de februari-wind blijft, voelt hij warm aan. Met mijn vitamine-D tekort word ik extra blij van de zonnestralen. Morrigan moet toch thuis wachten op een bericht en daarom besluit ik het noodzakelijke met het aangename te verenigen: ik gooi mijn grote huiskamerraam wagenwijd open en zet mij neer in de zon om te wachten. Heerlijk. 

Dat het belangrijke bericht op zich laat wachten, is op deze manier niet zo ergerlijk.Met een gelukzalige glimlach richt ik mijn gezicht naar mijn vriend de zon. Blij streelt hij mijn huid. Buiten is het rustig. Af en toe een schreeuw van een meeuw, altijd hongerig en op zoek naar voedsel. Ik haal diep adem en dan wordt mijn rust verstoord. Een welbekend, hard gezoem bereikt mijn gehoorkamer.

Wesp

Dat kan toch niet waar zijn. Ik open mijn ogen. Jawel. Het is echt waar. Een wesp-achtig insect. In februari. Hij maakt veel herrie en vliegt op mijn planten af die in de vensterbank staan. Hij loopt eroverheen, lijkt de takken van mijn plant te bestuderen, krabbelt zich achter zijn insecten-oor. Met een tijdschrift probeer ik hem naar buiten te krijgen. Plaats het papier onder het beest en schuif hem naar boven. Maar daar stuit hij op het kozijn. En in plaats van naar boven te vliegen als ik het blad wegtrek, laat hij zich naar beneden vallen, vliegt weer naar links en gaat weer op de plant zitten. Het tafereel herhaalt zich gedurende zo’n  10 minuten. Ik heb het hart niet hem dood te meppen. Ook omdat ik niet zeker weet of dit een wesp is. Ik zie niet het felle geel wat ik anders op de wespentaille zie. Deze is wat bruiner van kleur. 

Misschien is het een bij. En een bij wil ik niet doodslaan, want die is niet gemeen en maakt honing bovendien. In elk geval, ik vind het ook een goor idee om het insect dood te meppen.

Ik geef mijn uitzetpogingen eventjes op om te kijken of het bericht waar ik op wacht al is binnengekomen. Niets. Post mij weer bij het raam waar het nu muisstil is. Ha, de februariwesp heeft het vrije ruim toch gevonden denk ik. Net als ik mijn ogen weer even wil sluiten: bzzzzzzzz. En hàrd. Ik rol een ander tijdschrift op, gemaakt van iets dikker papier, misschien kan hij daar beter op gaan zitten. De zoemer vliegt de plant weer op, nu gaat hij tussen twee bladeren zitten en het lijkt wel of hij daar vrolijk van wordt. Hij rolt uitbundig heen en weer en ik denk: wat jammer, nou moet ik je plezier bederven.

Vliegen

Met een beetje spijt pak ik de plant op, breng hem omhoog naar het open raam en met het tijdschrift wip ik het insect van het blad. Hij is snel. Binnen een seconde zie ik hem ver weg vliegen. Een nietig stipje in de oneindig ruime lucht. Kwam het bericht waar ik op wachtte ook maar zo snel. Maar dat laat vanaf het moment waarop het insect weer buiten rondvliegt nog drie kwartier op zich wachten. Gelukkig schijnt de zon voluit, op deze schrikkeldag van het jaar. 

Geluk met Blue Stilton

Morrigan is dol op Blue Stilton, een pittig, blauw schimmelkaasje. Af en toe koop ik op zaterdag een stukje en vandaag gunde ik mezelf deze luxe.

Een leuk driehoekje in de supermarkt uitgezocht, afgerekend bij de kassa en naar huis. Snel de boodschappen uitgepakt, wat rondgehangen in huis en waarom ik het deed, weet ik niet, ik deed een koelkast-check. En zag ik geen Blue Stilton in de koelkast.

Zou ik de kaas op een andere plek hebben neergelegd? Kast open, niets. De bon nog eens gecheckt, misschien had ik hem op de band laten liggen en niet afgerekend ook. Kon mijn ogen niet geloven. Ik had wel afgerekend.  Had ik zomaar mijn favoriete kaasje op de band laten liggen?

Terug naar de winkel. Ik zou aan de caissière vragen of het er nog lag. Ik hoopte van wel en zo niet, nou ja, dan de volgende keer beter opletten. Gelukkig zat dezelfde caissière er nog. Zij herinnerde zich dat ik vanmorgen bij haar had afgerekend. Toen ik halverwege mijn zin was dat ik iets vergeten was, zei zij onmiddellijk: 'Dat kaasje?' En ze pakte hem uit de mand vlakbij haar. Dat was hem. Wat schetste mijn verbazing? “U mag een nieuwe pakken, deze was over de datum.’’ Ik meende dat ik 4 -3 als uiterste datum had zien staan, maar dat zal niet zo zijn geweest.

Was ik blij met mijn boodschappen-engel. Zij wist wel wat ze achterliet. En zorgde ervoor dat degene die het vond het teruggaf. En ik een kaasje met een zelfde prijs kon pakken. Dat noem ik geluk. 

Sneeuwmaan

Sneeuwmaan. De maan tussen Imbolc en Ostara. Kiemkracht is essentieel.

Wat komt op en wat blijft  in de aarde? Welke zaadjes zullen ontkiemen?

Dat is de vraag die zich bij deze Sneeuwmaan aandient.

Niet alles wat je met Imbolc hebt geplant kan uitkomen. Besteed bij deze volle maan aandacht aan de plannen die je hebt gezaaid en zie welke plannen gaan werken en welke plannen niet. Wees niet treurig om de plannen die niet gaan ontkiemen, beter besteed je aandacht aan de plannen die dat wel doen.

Es

De es staat in verbinding met de wijsheid van de goden en godinnen die over leven en dood beslissen. Deze es hoort bij de Sneeuwmaan.

Volle maan brengt altijd emoties met zich mee. Je zult ze deze dagen beter voelen dan anders. Kom in contact met je emoties. Maak contact met je plannen die gaan ontkiemen.

De Maan is 22 februari om negen voor half acht ‘s avonds op haar volst. 

Ideaal is als je je ritueel voor die tijd kunt uitvoeren, op de golven van de zich nog opbouwende energie.  

How are You?

Knock, knock, on the glass window of my door
Car sound in the small alleyway
under my appartment
they call flat

In my imagination I hear your voice love
Sweet voice love, satinsoft voice love
And I know you hear mine

How are you, love,
still doing fine love, still going strong love
How are you?

Last thing you've said dear was wonderful love was full of love, love
You said it was great,
what I had made
And you were fine 'To have won this time
A footballmatch

Tick, tick, ticking of the clock
Every second, dear, every day
Clock is ticking my time away

And I, I await my love,
For what is to come
For what is mine,
For what is yours,
For what is right

In my imagination love, I hear your voice love
Your sweet voice love
is what I'm longing for