Eergisteren zat ik in de bus en achter mij zaten twee vriendinnen.
Eentje was echt heel grappig.
Met die typische stadse allochtonenstraattaaltongval zei ze lachend-giechelend aan haar vriendin:
'Ik ben heel grappig, maar niemand lacht.'
Haar eigen schaterlach volgt.
Ze zag niet hoe grappig ik haar vond.
zaterdag 13 april 2019
Wisselvallig
Winter en zomer strijden om hun plaats
Zonlicht volop, maar waar is de warmte?
De Noordenwind blaast hard
De zon straalt terug
Winterjas aan
De Japanse kers bloeit
In de bibliotheek
geeft een man taalles aan een vluchteling
Wisselvallig
Hij legt uit wat dat betekent
'Als het droog is en daar toch regent'
'Twijfelen', zegt de vluchteling
En buiten twijfelt het weer
Blijft het droog, of gaat het regenen?
De zon schijnt, er vallen wat spetters
En de Noordenwind blaast hard
De regenwolken drijven weg
In de verte zweven de nieuwe wolken
Wisselvallig
Zonlicht volop, maar waar is de warmte?
De Noordenwind blaast hard
De zon straalt terug
Winterjas aan
De Japanse kers bloeit
In de bibliotheek
geeft een man taalles aan een vluchteling
Wisselvallig
Hij legt uit wat dat betekent
'Als het droog is en daar toch regent'
'Twijfelen', zegt de vluchteling
En buiten twijfelt het weer
Blijft het droog, of gaat het regenen?
De zon schijnt, er vallen wat spetters
En de Noordenwind blaast hard
De regenwolken drijven weg
In de verte zweven de nieuwe wolken
Wisselvallig
Abonneren op:
Posts (Atom)