Volle Maan van november

De Bloedmaan van november bouwt zich op. Haar energie is krachtig en versterkt je emoties.

Hij raakt me in mijn ziel, telkens weer.
Ben ik dan nooit voorbereid? Ik zou het toch moeten weten dat hij dat doet. Extra gevoelig ben ik voor hem. Altijd geweest. Voordat ik hem leerde kennen, was ik al gevoelig voor hem.

Als hij eerlijk vertelt dat hij zich ontzettend eenzaam voelt in de aanloopperiode naar de Kerst, kan ik met hem meevoelen. Ik vraag nog hoe dat nou kan.
Hij vertelt over wat hij heeft gekend. En hoe dat is weggevallen. Zijn vaderschap. Hij is nog wel een vader, maar de kinderen zijn groot geworden. Ze zijn de deur uit. Net zoals zijn vrouw. En daarna zijn vriendin. En het huis waarin hij woonde is ook verleden tijd. En met Kerst wordt juist het gelukkige gezinsleven benadrukt. Dat is het wrede van de kerstperiode. Wie geen rijk of helemaal geen gezins- of familieleven heeft, voelt dat dan het sterkst. Het doet mijn tweelingziel voelen dat hij nu alleen is, terwijl hij altijd liefde om zich heen heeft gehad. Dat geeft een desolaat gevoel en is blij als die periode achter de rug is.

En daarbij vindt hij de periode naar de Kerst moeilijk, omdat hij familiedruk voelt.
Ik heb hem een schuilplaats aangeboden.
Maar ik denk dat hij blijft waar hij is en de druk aanvaardt. En het gemis net zo. Elk jaar opnieuw. Tot hij een nieuwe relatie heeft. En daar word ik melancholisch van. Want waarom zou hij die niet aangaan met zijn tweelingziel? Hij werd gisteren wakker met de kleuren waarin ik hem een paar jaar geleden al zag. En waarmee ik hem heb geschilderd. Oranje en goud.
Vanavond vraag ik naar hem, bij de Volle Maan van november.

Volle Maan: energie die zich opbouwt. Is de maan vol, dan is de energie het zwaarst. In november staat de energie in het teken van het loslaten. Zoals de bomen hun bladeren loslaten, zo kunnen mensen hun overtollige emotionele ballast loslaten. Als je wilt. Geeft het aan de kosmos. Daarna neemt de maan weer af. Lichter kan je verder. Als je dat zou willen.
De positieve kant van de Volle Maan is dat deze helderheid geeft. In een meditatie kan die gemakkelijker binnenkomen. Daarom is het uiteindelijke altijd een fijne volle maan!

Morrigan Way

Grappig (2)

Aan de grote leestafel in de centrale bibliotheek in de stad zitten twee dames als ik aanschuif met mijn tijdschrift. Tegenover mij leest een Hindoestaanse mevrouw op leeftijd, getooid met een paarse soort tulband-achtige creatie op haar hoofd en bril met houden montuur, zachtjes fluisterend het artikel dat zij heeft opengeslagen. Ze lijkt compleet op te gaan in de tekst, de wereld om haar heen doet er even niet toe.

Een meter of 1,5 afstand leest rechts van mij een Marokkaanse mevrouw, gekleed in een beige jas en een zwarte hoofddoek een blad. Op de stoel links van haar staat haar boodschappentas.

Plotseling klinkt er een schel muziekje uit haar tas. Het geluid in de stille ruimte valt op, automatisch kijk ik naar haar en zie haar naar het apparaat grijpen om het geluid uit te zetten. Ik glimlach naar haar. omdat ik het grappig vind; het is een onverwachte gebeurtenis uit het niets. Misschien wat puberaal, maar niet kwetsend. Maar het feit dat ik kijk en ook nog glimlach, wekt haar toorn op.

'Ik zet hem uit,' zegt ze. Ik glimlach en wil zeggen dat het niet geeft. 'Het is reclame, ik kan er niks aan doen dat hij gaat,' blijft zij zich verdedigen. Waarop ik zeg dat ik er niks van zeg, dat het ok is. 'Ja, maar je kijkt me aan,' zegt zij. Waarop ik vraag of dat niet mag. Zij verwijt mij dat ik haar op een boze manier aankeek. Een wonderlijke observatie. Ik was aan het glimlachen. Ze wordt steeds bozer. Ik laat haar weten dat ik haar reactie niet begrijp. 'Ik ga weer lezen,' zegt ze beledigd en buigt zich opzichtig over het tijdschrift. Een goed idee.

Even later staat ze op en loopt weg. De Hindoestaanse mevrouw blijkt het tafereel al fluisterend te hebben gevolgd. 'Wat een raar mens,' zegt ze. Ik zeg dat ik haar agressieve reactie niet leuk vond en me nog ongemakkelijk had gevoeld ook. 'Ze zal wel niet goed in haar vel zitten,' zegt zij. 'En die beltoon had ze veranderd. Voordat jij hier kwam. Je had haar moeten zien hoe ze opstond en wegging. Heel beledigd.'

Ik vind het grappig dat de fluisterende mevrouw toch niet zo in zichzelf was gekeerd als wel leek. Als ik later opsta en wegga, leest ze alweer fluisterend in haar blad. Ik wens haar een fijne avond. Zij wenst mij hetzelfde. En leest weer verder. Fluisterend, als in zichzelf gekeerd.

Hot

Just the day before it was getting hot
he called me up
the hottest man I 've ever known.

He broke up with his new ladyfriend
Who made him jealous like a tigercat.
I even said that was a good sign,
jealousy comes together with love sometimes
But he thought differently
Which is better
As Elvis sang: 'We can't go on together
with suspicious minds'

And now I think
Why can't he see
that him and me
are perfect together?

I try not to be hot
on this hottest man I've ever know
Because I have been there before

And now the sun is shining
as hot as he shines...

Grappig

Eergisteren zat ik in de bus en achter mij zaten twee vriendinnen.
Eentje was echt heel grappig.
Met die typische stadse allochtonenstraattaaltongval zei ze lachend-giechelend aan haar vriendin:

'Ik ben heel grappig, maar niemand lacht.'

Haar eigen schaterlach volgt.
Ze zag niet hoe grappig ik haar vond.

Wisselvallig

Winter en zomer strijden om hun plaats
Zonlicht volop, maar waar is de warmte?

De Noordenwind blaast hard
De zon straalt terug
Winterjas aan
De Japanse kers bloeit

In de bibliotheek
geeft een man taalles aan een vluchteling
Wisselvallig
Hij legt uit wat dat betekent
'Als het droog is en daar toch regent'
'Twijfelen', zegt de vluchteling

En buiten twijfelt het weer
Blijft het droog, of gaat het regenen?
De zon schijnt, er vallen wat spetters

En de Noordenwind blaast hard
De regenwolken drijven weg
In de verte zweven de nieuwe wolken

Wisselvallig