The Rider: Cowboy op zijn magical way
Als paardenliefhebber met een nieuw ontwikkelde
fascinatie voor de plains van Amerika, wilde ik graag de film ‘The Rider’
zien. Gisteren vond ik een reden om mezelf permissie te geven: het was
vrijdagavond en een filmavondje is een mooie afsluiting van de week. Op dus, naar The Rider van regisseuse Chloé Zhao.
Zhao heeft een
realistische film gemaakt, waarover wordt geschreven dat deze past in het
genre Western. Maar bij Westerns denk ik aan verhalen die zich afspelen in
vervlogen tijden waarin paarden nog als vervoersmiddelen dienden. En waar een
wilde romantiek de boventoon voert. Zo niet in The Rider.
Ok, de film speelt zich af op het platteland in het midden van Amerika. Het Wilde Westen zo je wilt. Met prachtige landschappen, mooie zonsopkomsten en –
ondergangen, geweldige rotspartijen die als aardemeubilair midden op het land
staan. Daar houdt de vergelijking met de klassieke Western op.
Realistisch
The Rider is geen met romantiek overgoten verhaal waarin
helden en slechteriken duidelijk zijn afgebakend en waarin de kogels je om de
oren vliegen. Eerder schetst Zhao een realistisch beeld van het hedendaagse
leven op het Amerikaanse platteland. Het leven van cowboys die rodeo’s rijden. En
rodeorijders zijn stoer en sexy. Maar ook die eigenschappen neigen naar een
romantisch beeld. Zhao laat dus de kwetsbare
kanten van de stoere cowboy zien. De film is gebaseerd op het verhaal van de
hoofdrolspeler en is daardoor een mix tussen film en documentaire.
Rodeo
Hoofdpersoon Brady Blackburn is een stoere cowboy, een
rodeo-held in het Midwesten van Amerika. Hij woont met zijn autistische zusje
en zijn vader in een trailer op de prairie. Het weidse platteland waar het
contact met de natuur vanzelfsprekend en echt is. Waar het leven zo echt is,
dat dromen breken. “Sommige dromen zijn niet bedoeld om uit te komen.’’
 |
| Geen scene uit de film, wel een rodeorijder |
Brady Blackburn maakt paarden zadelmak en beleert ze. Hij is
een held in de stoere mannenwereld die bij de rodeowereld hoort. Totdat hij een
ongeluk krijgt waarbij hij van geluk mag spreken dat hij dit overleeft. Na een
val van een paard, krijgt hij een hoef op zijn hoofd die zijn schedel doet
breken.
Daarmee is zijn droom letterlijk kapot getrapt. Een leven
als rodeorijder is aan diggelen.
Worsteling
Deze film gaat over de worsteling van een jonge man die na
een ongeluk vrede moet zien te krijgen met het feit dat hij nooit meer kan
toegeven aan zijn passie, zijn lust om te leven: rodeo’s rijden. Zelfs paardrijden moet hij
opgeven als hij wil blijven leven. En dat is behoorlijk lastig, helemaal
wanneer de wereld om je heen aan je blijft vragen wanneer je weer op een paard
stapt. Dat hij ernstig gewond raakte aan zijn hoofd, maakt hen niet veel uit.
Hoofd
De eerste scene laat zien hoe Brady de nietjes met een mes
uit zijn hoofdverband haalt. Een enorm litteken op de rechterhelft van zijn
voor de operatie kaalgeschoren schedel wordt zichtbaar. Hij windt plastic folie
om zijn hoofd voordat hij onder de douche stapt.
Hoewel hij nog herstellende is van zijn operatie, kunnen
zijn vrienden niet wachten tot hij de ring opnieuw ingaat. Brady zelf droomt er
ook van. Zelfs zijn vriend Lane, die na een ernstige blessure na een wilde bull ride zwaar gehandicapt in een
verzorgingshuis woont en wie Brady trouw bezoekt, droomt nog van paardrijden op
de prairie.
 |
| Bull ride |
Doorzetten
De personages geven aan hoe een Amerikaanse cowboy in elkaar
steekt: Doorbijten. Kwetsbaarheid toon je niet. Doorzetten, ook op momenten dat
je weet dat het niet meer goed is voor jezelf. Opgeven is geen optie, toegeven
een woord dat niet in hun woordenboek voorkomt.
Brady doet er na zijn ongeluk alles aan om weer te kunnen paardrijden.
Als zijn paard Apollo gewond raakt aan een been, verlost zijn vader het paard
uit zijn lijden. Brady vertelt zijn zusje over het verlies van zijn paard en merkt
op dat als hij een paard was geweest, hij vanwege al zijn verwondingen al was
afgemaakt. Maar omdat hij een mens is, is hij veroordeeld te blijven leven.
Symbolisch is hoe Brady dankzij zijn vader toch vrede kan
sluiten met zijn lot, waarmee zijn vader de zoon ook uit zijn lijden verlost. En door die verlossing, het loslaten, kan de zoon een nieuw leven beginnen. Dit is nauw verweven met de belangrijke rol die religie inneemt bij iedereen die dichtbij de
natuur staat en ermee leeft. Althans, zo heb ik de gebeurtenis opgevat.
Zhao heeft ieder personage in de film zichzelf laten spelen. En nee, het zijn geen opgeleide acteurs, zo heb ik gelezen. Misschien komen ze juist daardoor zo echt over.
Voor mij is The Rider een prachtige film die barst van de
symboliek en waarin ik bijzonder veel herkenning had. Ik heb er veel
boodschappen uit gehaald. Bovendien is het een film vol prachtige landschappen en dito hoofdrolspelerJ. Maar vooral de symbolen in de film hebben mij verrast ( er zitten er heel veel in).
