Who is really confused?

Saturday early evening in the park
Tranquility in the air
Sky is colouring all kinds of blue
Earth is giving this lovely early-autumn-scent
And the sound is silence
*
Two men fishing in the pond
A third man walking away
Morrigan thought he was with them
But he wasn't
*
The third man went to the water
saying things I couldn't understand
Leaning on the trunk
of the willow weeping just above the water
He suddenly turned around
at the moment I came along
*
I knew I shouldn't look him in the eye
As he had a madman's voice
And not of a kind one
He sounded raw and angry,
With no control or humanity
But I had to glimpse and got shocked
of the anger on the face
*
He started shouting when he saw me
Something about women
I just took ferm steps when I passed by,
Hoping he wouldn't run
Back he went onto the path
on walking and shouting
unclear things, I didn't look back
*
Then a cyclist came, what a relief
Minute later I heard the madman screaming at him:
'You can not cycle here'
and tried to stop him
Cyclist shouted something back
The madman let him go, but threatened,
he said:
'Next time I'm gonna beat you up'

Saturday-evening,
Tranquility broken in the air
Sky had the blues
And earth was still giving this beautiful scent
*
Relief when I felt the madman had chosen another path
Not the path I had chosen to walk when I had passed the pond
*
At home I thought
Hurrah for government
that choses not to help
poor people in mental need
by letting shrinks make bills
only rich can pay
So that the papers can tell amazing tales
of 'confused' persons
*
And I wonder
even when I got a bit anxious by meeting a madman as I did

Who on earth is really confused?

Volle Maan

Harvest Moon staat aan de hemel. Maan middenin de oogsttijd. Morrigan was aan het strand, heiige lucht, zee en hemel vloeiden in elkaar over en de maan stond als mystiek vaag geschilderd groot aan de zachtblauwe hemel. Het leek alsof de hemel was gekrijt, zo prachtig vaag.

De temperatuur is hoog, maar het licht is al herfst. Minder fel. De bomen laten zien dat het herfst is. Zij laten hun bladeren los, of verkleuren. Tijd van overgang van het seizoen, van zomer naar herfst. De zomer wil zich nog niet laten verdringen. De zon schijnt uitbundig. Maar ja, de nacht valt sneller in.

Volgende week zijn dag en nacht even lang. Maar voor de herfstequinox zich aandient, ervaren we nu eerst de kracht van de volle maan. Oogstmaan valt op vrijdag de 16e.

Sta vrijdag open voor de krachtige energie van de Volle Maan en voel in meditatie gewoon wat er gebeurt.

Heavenly in love

Heavenly in love
with a man I'll never reach

'Must be insane'

heavenly in love with him
lasting for ages now

'So I must be mad' 

Fear to bind
is how they'd call it,
People with sense for reality

So I won't speak
Keep it secret,
My burning love
for this man I'll never reach

'Must be insane'

In my dreams
I kissed him
on his hands
and in the back of his neck
Surprised he asked
how I knew
his sensitive spots

And then I woke up

Heavenly in love
with a man I'll never reach

Reuring in de bibliotheek

Samen met een andere bibliotheekbezoekster zit ik aan een lange leestafel. Zij studeert in een boek, ik lees een krant. Het is rustig. Een man met wandelstok, sportieve grijsblauwe pet op zijn kortgeknipte grijze haar, rond gezicht en bril met getinte glazen, ik schat hem ergens in de 70, ploft pal tegenover mij neer op een stoel. Ik kijk even op uit de krant en zeg hem goedendag. Verbaasd en lichtelijk geschrokken kijkt de man mij aan. En zegt niets terug. Tsja.

Ik lees verder en kijk niet meer op. Het was toch niet mijn bedoeling een gesprek aan te knopen. Dus sla ik geen acht meer op de gebruinde grijsaard en zit weer in het artikel.

Na verloop van tijd vliegt hij vanzelf weer op. De tafelgenote schuin tegenover mij en ik lezen rustig verder. Plotseling klinken er stemmen. Luide stemmen. Daar staan ruziënde bezoekers. De gemoederen lopen hoorbaar steeds verder op. Wij richten onze hoofden op. Ik richt mijn blik naar links, richting het geluid. De ruziemakers kan ik niet zien, ze staan achter een paar boekenkasten. Wel zie ik een stuk of wat andere bezoekers van hun plaatsen opstaan om naar het hoorspel toe te lopen. Zij willen het tafereel wel eens aanschouwen. Dan staat een van de bibliothecaressen op. Kordaat beent zij richting de stemmen. 'Wat is hier aan de hand?’ vraagt zij streng.

Een vrouwenstem klinkt hoog, een mannenstem gaat er tegenin. Even later hoor ik de bibliothecaresse aan de man vragen of hij de bibliotheek wil verlaten. Of nee, het is geen vraag. Ze verpakt haar sommering in in een vraag. Het duurt een paar tellen voor ik de figuur bij de mannenstem zie lopen. De stem blijkt van een tiener te zijn.

Een slungelige jongen van een jaar of 17 beweegt zich door de ruimte. Petje op en aan zijn gelaatstrekken kan ik zien dat hij etnische roots heeft. Hij scheldt de bibliothecaresse uit met een dodelijke- hoewel steeds minder vaak dodelijk was gisteren in het nieuws – ziekte.Zij reageert niet en een van haar collega’s dwingt hem verder de ruimte uit.

Bij de uitgang blijft hij staan. 'Naar buiten,' maakt de bibliothecaresse nogmaals duidelijk. Hij zet zijn scheldmodus aan. Daarna is het stil. 

Binnen een paar minuten herstelt de rust zich weer. Binnen in de bibliotheek wel. Binnen in het hoofd van de jongen is het helemaal niet rustig. 

Plotseling zie ik hem weer vanuit dezelfde richting opnieuw naar de deur worden gedirigeerd. Terwijl ik zat te lezen, moet hij weer zijn teruggekomen. De scene herhaalt zich, de jongen kijkt dreigend de leeszaal in en dan hoor ik rechts van mij iets opmerkelijks. 

Een man van middelbare leeftijd hoor ik ‘inburgeringscursus’ zeggen. Huh? Tegen wie heeft hij het? Hij loopt alleen. Heen en weer tussen de leestafels, de excorsist-achtige jongen bekijkend. 

Wat heeft zijn opmerking nou met inburgering te maken? Bedoelt de man soms dat de jongen goed is ingeburgerd door wat onsamenhangend vocabulaire op agressieve toon de zaal in te slingeren? Ik vermoed van niet. 

Hij bedoelt hoogstwaarschijnlijk dat de jongen een inburgeringscursus moet volgen. Hoe komt hij daar nou bij? Deze jongen is duidelijk hoorbaar hier, in deze Hollandse stad geboren. En zal hier naar school zijn gegaan. Ja, het is aan hem te zien dat zijn ouders of grootouders hier niet vandaan komen. Maar verder heeft de situatie niets met inburgering te maken. Ik denk dat de jongen psychische hulp, een heropvoeding of een simpele schop onder zijn kont nodig heeft.  

Maar een inburgeringscursus.Het raakt mij, die opmerking. Want de oer-Hollandse man, ook dat is te zien en te horen, maakt hier alleen maar duidelijk: als wij je kunnen afrekenen op je achtergrond, dan doen wij dat. En dat is gewoon slecht. Uiteindelijk draait het allemaal om verbondenheid.