donderdag 8 december 2016

Rook boven de kinderwagen

Als ik naar het winkelcentrum loop om wat proviand voor de komende dagen in te slaan, zie ik een jonge moeder voorbijlopen. Ze duwt een kinderwagen voort waarin haar dochtertje zit. Ik schat het meisje op een jaar of 2. Boven de kinderwagen hangen de dampen van moeders sigaret.

'Kan het kind maar vast wennen aan de luchtvervuiling,' zal de pedagogische gedachte hierachter zijn, bedenk ik mij.

Verbaasd


Een beetje verbaasd ben ik wel. Hoewel. We lopen in de buitenlucht, natuurlijk. Binnen rookt moeder misschien niet. En ja, of het kind nou in moeders zichtbare grijze rookwolk zit, of in de buitenlucht vol benzinedampen van voorbijrijdende bussen, auto’s en vrachtwagens… Dan nog maar te zwijgen van de uitstoot van de zware industrieën hemelsbreed niet ver van de straat vandaan waar moeder nu loopt. Van de woongebieden rond zware industrieën, ook al is het op kilometers afstand, is bekend dat hele volksstammen problemen hebben aan longen en luchtwegen.

Industrie


Ook industrie die ver weg ligt heeft vast zijn invloed. Morrigan kan niet geloven dat dit niet zo zou zijn. De kernramp bij Tsjernobyl van drie decennia geleden veroorzaakt nu nog schapen met een te hoog stralingsniveau in hun lijf in Zuidwest Schotland, Wales en Noord-Ierland. Deze landen liggen onder de luchtstroom die de wolken met schadelijke deeltjes meevoeren. Deze wolken laten juist boven deze gebieden hun regen vallen. De boeren kregen tot in de jaren '90 te maken met gehandicapte lammeren en zelfs in deze eeuw kunnen kinderen geen vlees eten van schapen uit deze contreien. Een bepaald stofje is in te hoge concentratie nóg aanwezig in de schapen. Het schijnt dat volwassenen deze hoeveelheid wel kunne verdragen. Het proces werd jarenlang gemonitord door de overheid. En de vliegtuigen boven onze hoofden? Wat veroorzaken die eigenlijk aan uitstoot?

Wennen


Per saldo zal moeders sigaret waarschijnlijk niet erg veel uitmaken voor dochters jonge, nog onvolgroeide longetjes. Maar nee, wij mensen kunnen er niet aan wennen, aan rook. We kunnen dus ook niet trainen, ons niet harden, om er tegen te kunnen en zo immuniteit te creëren. Het enige wat ik van moeders sigaret kan denken is: zou ze het voor haar kind niet willen laten? Althans, zou ze de rook misschien niet boven haar hoofdje willen uitblazen? Scheelt per saldo misschien niet veel, maar het gaat om het gebaar. Heeft ze wel in de gaten dat ze boven het hoofdje staat te dampen? En heeft ze er wel eens over nagedacht dat het wel een aardig gebaar zou zijn als ze dat niet zo rechtstreeks doet? Tsja...


Geen opmerkingen:

Een reactie posten