Blauwe wijn

'Kijk, hier staat ie,' zegt hij en laat mij een fles inktblauwe wijn zien.
Hij houdt de fles tegen het licht en ik zie dat de kleur helderblauw is, als van helderblauwe inkt.
De verkoopster komt.
'Voor hoeveel bied je hem aan? ' vraagt hij.
Zij noemt de prijs. Hij zegt dat hij de fles elders voor een lager bedrag heeft gekocht en noemt de prijs.
'Oh,' reageert de verkoopster.

'Kijk, er zitten allemaal E'tjes in,' wijst hij op het etiket op de fles wijn.
De verkoopster in de slijterij in het overdekte winkelcentrum kijkt belangstellend mee. 'En E 'tjes, dat wijst op zoetstoffen. Ze hebben zoetjes toegevoegd aan de wijn.'
'Maar dat mag helemaal niet bij wijn, want dan is het geen wijn meer. Net zoals je geen suiker toevoegt aan wijn,' reageert de verkoopster.
'Nee, dat mag niet,' zegt hij en voegt er lachend aan toe dat hij de wijn niet te drinken vond.
'Mijn dochter zei vanmorgen tegen me: pap, je vond de wijn zeker niet lekker? Ik zeg: hoe weet je dat? Zij zegt: nou, je hebt de hele fles laten staan en het glas ook. Vol, hahaha.'

De verkoopster lacht mee, niet goed wetend wat ze zeggen moet. Ze poogt zich te verdedigen: 'Ze hebben mij gezegd dat hij als een Chardonnay smaakt.'
'Nou, nee hoor,' roept hij enthousiast uit.
De verkoopster zegt dat zij de wijn nog niet heeft geproefd.

Hij vervolgt: 'Maar het is wel een leuk gadget. Om te hebben, of om weg te geven, deze blauwe wijn.'
Ja, dat denkt zij ook. Ze meent dat de blauwe wijn een hype is en wanneer de nieuwigheid eraf is en iedereen een fles als gadget heeft, er niet veel meer naar zal worden gevraagd.
'Nou, ik wou het je gewoon even laten weten. Nog een fijne dag!' en opgewekt stapt hij de slijterij uit, de verkoopster verbouwereerd achterlatend.

Ik ben benieuwd of zij de blauwe wijn nog op een behoorlijke manier kan aanprijzen.