Maan van de Langste Nacht

De eerste Volle Maan van 2018 dient zich aan.
Ze staat nu al groot aan de nieuwjaarshemel te schijnen.
De energie heeft zich in de afgelopen dagen opgebouwd.

Zij laat de essentie zien.
Een nieuw begin, die energie draagt de Maan van de Langste Nacht in zich.

Happy New Year with a Happy Full Moon tomorrow!

Einde van het jaar

En het jaarwiel is alweer ruim een week geleden gekeerd. Het einde van 2017 nadert. Wat heb je gedaan en hoe is het uitgepakt?

Langzaam lengen de dagen, hoewel we er nu nog maar weinig van merken. De nachten zijn nog lang, maar het wiel rolt naar de dag toe.
Het daglicht verandert. Zoals nu.
Buiten waait het hard, er hangt geen grijze sluier in de lucht. Blauwe hemel aan de ene kant en een heel lichtgrijze winterlucht aan de andere kant. De zon staat laag. Dat zorgt voor een bescheiden licht.

Het jonge heeft het oude op 21 december overwonnen. De oude koning is dood. Een nieuwe straalt. Klein nog, een babylicht, maar het zal de komende periode alleen maar groeien en groter worden.

Arianrodh weeft. In rood en in zilver. Nieuwe patronen voor het nieuwe jaarwiel. Haar wiel draait sinds Midwinter, 21 december.

Nieuwe patronen krijgen meer vorm bij de Volle Maan van dinsdag, 2 januari. Kijk vooruit en bedenk waar je meer aandacht aan wilt besteden, of bedenk wat voor nieuws je wilt beginnen en laat dat de komende tijd met het licht meegroeien.

Blessed be.
 

Roundhouse

Adam Ant, Roundhouse, Londen, 21 december

En er was licht. Adam Ant. Een niet erg gebruikelijke plek om wintersolstice te vieren: the Roundhouse in Londen. Maar het was absoluut joelen met Yule!

the Roundhouse

Morrigan had hem al 2,5 jaar niet meer zien optreden. Wat een gemis. Maar nu had ik de kans hem weer te zien. De show was gepland op 21 december 2017, in the Roundhouse in Camden Town. Ik kon niet anders dan gaan.

Roundhouse

The Roundhouse op Chalk Farm Road was ooit de keerlus voor treinen. Deze minderden vaart bij het eindpunt, draaiden bij the Roundhouse een rondje en keerden om voor de aanvang van hun nieuwe tocht.
Precies zoals het jaarwiel keert op 21 december. Het wiel staat bij Samhain even stil, keert en begint nu vanaf Yule aan een nieuwe rit, een nieuw jaar.

Transformatie

De keerlus in Camden raakt in ongebruik, wordt een onderkomen voor allerlei types die er bijvoorbeeld hippie-achtige feestjes geven, maar vervalt ook. Om het van de complete ondergang te redden, wordt het pand in de jaren '80 opgekocht en getransformeerd tot een prachtige concertzaal en geluidsstudio's. Veel grote Londense artiesten treden hier op.

Derde generatie Ants

Op deze plek heeft Aadm Ant, Morrigans all time favourite, 21 december 2017 een concert gegeven. Afgebeten met Beat my Guest en afgesloten met Physical.  Morrigan staat tussen twee vaders in die het concert met hun 16-jarige dochters bezoeken. Een van hen, Grace, zingt alle teksten van Adams latere werk mee. Haar vader zegt dat ze al zijn singles heeft. Enthousiast schreeuwt en zingt ze alles mee. De derde generatie Ants heeft het licht ook gezien!

Nieuwe Maan in juli

Komende zondag is de maan donker. Tijdens de nieuwe maanperioden stroomt de energie soepeler.
Geniet van deze makkelijke energie, die deze maand vurig zal zijn.

De nieuwe maan van juli kan, zoals elke nieuwe maan, voor vernieuwing zorgen. Als er een vernieuwing optreedt met de energie van deze maan, zal deze gepaard gaan met een vurige, voorwaartse energie.

Na zondag zal de energie zich langzaam aan weer opbouwen naar de volgende Volle Maan van augustus, de 'Graanmaan', passend bij Lammas, het feest waarbij de eerste graanoogst wordt gevierd.

Oh, en de man met het baardje

bleek al een andere dame te hebben.
Dat ontdekte Morrigan op het strand.
De aardige man deed ruim een week voor deze ontdekking plotseling al niet zo aardig meer.
En van niet zo aardig werd hij afstandelijk.
En van afstandelijk een verwaande kwal.
Morrigan trof hem daarom ook op het strand, waar wel meer kwallen aanspoelen.
Het enige wat ik kon zeggen was dat hij op zijn minst open en eerlijk had kunnen zijn.
Want ook al bleek ik later toch niet meer dan vriendschap te voelen en kenden wij elkaar nog maar kort, ik had toch wel een beetje fatsoen verwacht. En iemand bewust in het ongewisse laten. Nee, dat is niet fatsoenlijk.

Dat is gewoon simpel kwalleballerig.

Case closed

Caramel Man

Clearvoyant saw him in the cards,

some years ago,

and now my soul cries out

for this caramel man

Dreamer by heart,

Worker so hard

Light caramel soul

Sweet as only he can be

Light caramel soul

He signed up to serve the country

Ran with his mates, felt like a hero

Doing what was told him, so go go go

Dreamer by heart

Light caramel soul

Worker so hard

Sweet as only he can be

Light caramel soul

Then he got bored and he lost control

Got him a woman, thought she was ok

But  she was a bad joke and she ran away

Dreamer by heart

Worker so hard

Light caramel soul

Sweet turned into bitter as only he could be

Dreamer by heart

But when we met the shock was complete

He told me he was born at the border

And was in the military

Clearvoyant already told me these things

 some years ago

So now I try to find a way to go go go

Light caramel soul

Dreamer by heart

So very handsome

He’s loyal and smart

I like his smile, I love his eyes

Clearvoyant asked to call her if we had met

Pretty soon I’ll give her a call, I think

He’s making me…  sweat…

Volle Maan

Morgen is de maan vol.
Maan van het Ontwaken.

Dat wat eerder dit jaar is uitgezet is gegroeid.
Als het sterk is gegroeid, kan het nu gaan bloeien.

Zit er morgenavond even op en verbind je met alles om je heen.
Voel en kom tot bloei.

Happy Full Moon!

Eb en vloed en de man met het baardje

Een stukje uit het, een stukje uit het hart. Een klein stukje uit het hart alweer, jawel.

Leert Morrigan toch een man kennen. Niet zomaar een man. Een aardige man. Zelfs een hele aardige man. Hij draagt een baardje, is ietsjes groter dan Morrigan, heeft een stevig postuur en lachende ogen.Hij houdt van ijsjes.En Morrigan zingt zacht: 'You don't need anything after an ice cream'.

Dus we eten een ijsje in Ostara-tijd. Het is heel gezellig. Het valt hem op dat de zon onverwacht tevoorschijn komt en maar blijft schijnen. Het was inderdaad niet voorspeld voor deze zondagmiddag.
En Morrigan moet denken aan de ekster die tot vlak voor mijn voordeur was gevlogen en er een geluksteken op de deurmat bij de voordeur had achtergelaten. Voortekenen voor l 'amour.  C 'est toujours l 'amour.

Een week later

Een week later. Ja, we hebben elkaars gegevens en het was toch leuk, dat ijsje in de zon. Zullen we nog eens afspreken? Waarom niet? We spreken af aan zee.

Morrigan is dol op de zee. Zij trekt aan en ze stoot af, soms rustig, soms wild, maar altijd met regelmaat. Dat is het patroon van de zee. Aantrekken en afstoten.

Thee aan zee

We drinken een kopje thee aan zee. Daarna drink ik een glaasje witte wijn en hij ook. We babbelen er op los en lachen veel. Als hij zegt dat hij wil afrekenen, zoekt hij naar zijn portemonnee. Oeps, vergeten. Ik lach om het moment van gêne.

Als hij door de duinen meeloopt naar mijn auto, vraagt hij of ik nooit bang ben. Ineens bekruipt mij een griezelig gevoel. Want bang ben ik nooit, maar ik loop er doorgaans alleen, zonder een bangmaker naast mij, volkomen op mijn gemak.Een paar jaar geleden zag ik een aantal malen een vos op de parkeerplaats, zo mooi.

Omdat de aardige man plotseling naar angst vraagt, op het donkerste deel van het pad, vraag ik mij plotseling af of hij... Nee, dat kan natuurlijk niet. Maar gaat dat niet zo? Je maakt een afspraak met iemand die je aardig vindt. Goed ken je die persoon nog niet, maar op basis van je gevoel en vertrouwen ( waarop gebaseerd eigenlijk) laat je hem dan toch meelopen, wat je eigenlijk al niet zo prettig vindt, maar goed, hij wil zo graag en onder het mom van gezelligheid...

De vraag

En dan precies op het donkerste deel van het pad stelt hij dié vraag. Hij kan zomaar een mes trekken. Of mijn arm op mijn rug draaien en dan iets doen wat in het algemeeen niet word geaccepteerd.
Morrigan reageert met : "Ja, maar welke man gaat nou in de bosjes zitten wachten, in het donker, in zijn eentje?'' Hij zegt dat dat er meer zijn dan ik denk. Maar dat is niet waar ik dan een moment angst voor heb. Ik recht mjin rug en maak mij sterk, zonder dat hij het werkelijk opmerkt.

In de lucht

Hij vertrekt, neemt contact op, neemt me later in de week mee uit eten op een sublieme locatie. Het raakt mij, want de inspiratie voor de locatie haalde hij uit een verhaal dat ik hem die avond aan zee had verteld. Over mijn bezoek aan Berlijn van jaren geleden en de gemiste kans de hoge zendmast op te gaan. Hij had het onthouden en nam mij mee uit eten in een restaurant hoog in de lucht. We keken uit over heel de stad en zagen de zee schitteren.

De zon

We maken een wandeling en een fietstocht en altijd schijnt de zon, zo merkt hij op. Ik zie het ook. Hij vertelt over zijn jeugd en ik zie de taferelen voor mij. Hoe hij als kind door het ijs zakt aan daarna razendsnel op zwemles moet. Hoe hij als 5-jarige driehonderd kippen moet voeren en wordt aangevallen door een haan. "Het was hij of ik,'' zegt hij met pretogen. En dat werd natuurlijk niet de haan.Ik geniet van zijn verhalen.  

Druk

Tussen de afspraken door voel ik druk. Druk van dat hij wel graag meer wil dan gezellig samen zijn. Ik geniet van de gezelligheid. Als het meer wordt, wordt het meer. Maar daar denkt hij anders over. Hij wil er nu direct al meer van maken. Maar dat tempo ligt mij te hoog.En de kleine berichtjes, daar moet ik aan wennen. Het zijn me er teveel. Wil ik al lichamelijk met hem zijn? Dat voel ik niet. Het wordt elke dag duidelijker dat hij dat wel graag wil.

Maar als hij vraagt wat mijn plannen zijn, zeg ik hem dat ik een vriendschap zie zitten.
Nee, een volgend afspraakje moeten we maar niet laten doorgaan, zegt hij.

De zee

Het is het ritme van de zee waar ik zo van houd. Eb en vloed. Over een tijdje hebben we weer contact. Misschien is het dan wel hoogtij.

 

De krantenman

De krantenman heeft weer alle dagbladen van de leestafels in de bibliotheek gehaald en meegenomen naar een lange tafel aan het raam. Zo stelt hij ‘zijn’ schat aan nieuws veilig voor zichzelf.

De krantenman is een bleke, vlezige zestiger, met een kortgeschoren baard, eigenlijk houdt het het midden tussen baard en stoppels. Ook zijn haar is lichtgrijs en gemillimeterd, op het midden van zijn hoofd groeit helemaal niets meer. Zijn grote blauwe ogen lezen vanachter zijn brillenglazen in een dun, rechthoekig montuur de dagelijkse berichten.

Vandaag leest hij een bericht hardop voor. Naast hem heeft een dame van zijn generatie plaatsgenomen. Ook zij is een trouwe bezoeker van de wijkbibliotheek. Haar dikke, schouderlange haar is blond, of geblondeerd, ze draagt het standaard nonchalant opgestoken. Kleurige jas, rode, volle lippen en een rond gezicht waarin lijnen en lijntjes zichtbaar zijn.

Zwanen-ei

Hij leest een artikeltje over een kapotgemaakt zwanen-ei. 'Vermoedelijk door kinderen vernield.' Hoe dat vermoeden is ontstaan, blijft even onduidelijk. Buurtbewoners denken het gewoon. Zij vraagt of het ei echt is kapotgemaakt. Ja, antwoordt hij. Schande. Dat vinden ze allebei. De buitenwereld is een gesticht stelt zij. Dat vindt hij ook. Zij komt met nog een voorbeeld. Niet uit de krant, maar uit eigen ervaring. 

3-jarige gestoorde?

De blonde vrouw van in de zestig zat in een bus. Of in een tram, daar wil ze vanaf zijn. Het was in elk geval een drukke boel. Op een plek bedoeld voor mensen die slecht ter been zijn, zat een kind, een jaar of 3 schatte ze het in. Maar of dat kind opstond? Nee, natuurlijk niet. Gestoord, vond ze dat. Dat vindt de krantenman nou ook.

Dat de krantenman en de mevrouw zelf een beetje asociaal bezig zijn door alle kranten die voor iedereen zijn bedoeld, confisqueren, vinden ze blijkbaar wel heel normaal. 

'Zijn' plek

Ik herinner mij nog dat ik de vorige een van de vijf kranten die op de tafel lagen, pakte. Waarop de krantenman nèt terug kwam van ik weet niet waar. Hij meldde dat hij die krant nog niet had gelezen. Ik reageerde met ‘Oh, ik neem hem even mee.’ De krantenman had nog vier andere kranten niet gelezen. Ze lagen keurig bij elkaar, op ‘zijn’ plek. Het is mijn grote ergernis. 

Ik heb er nog niets van gezegd, behalve aan het personeel. Dat er op haar beurt niets van zegt. Op een dag zeg ik er wat van. Want de krantenman is geen 3-jarige meer die niet weet wat aangepast gedrag is. Dat blijkt wel uit het gesprek over het wereldleed dat hij met de blonde generatiegenote voerde. Het wordt eens tijd dat deze 60+ er zelf eens bedenkt waar hij precies zit en wat de bedoeling is van een bibliotheek.

Het is toch zeker geen Spaans toeristenoord met ligstoelen die in alle vroegte met badlakens worden 'veilig gesteld'?

Early Springtime

After  Full Moon of Ice, and Snowmoon still has to come

Spring is in the air,

Birds are singing before five in the morning

Early songs of Spring, so clear,

Blossoms, pink in colour, are smiling

'cause they know they’re handsome

Spring is in the air

While early daytime might be grayish,

Midday time will turn

Sun will be burning, modest though, like February Sun should be

With distance, not already May-ish

Because Spring is in the air!