Blies de wind vorige week nog Siberisch koud over het land en werd die vreselijke Friese slogan weer te pas en vaker te onpas van stal gehaald, cliché's als ijzers uit het vet (wie bewaart zijn schaatsen nog echt in het vet?) hoeven we nu gelukkig niet meer te horen. De winter is weg.
De zon won al aan kracht en uit de wind was dat al te voelen. Maar gisteren zag ik de eerste kuikens! Wat een schattig gezicht. Een stuk of tien donzen bolletjes zaten aan de waterkant, vader en moeder aan weerszijden. Nijlganzen in bruinen en gele veertjes. Wat was dat een vrolijk gezicht.
De lente is aangebroken, belofte van het leven. Bij Imbolc, 1 februari, werd dat al ingeluid. Krokusjes en sneeuwklokjes staken hun kopjes al boven de grond uit. Het leven wordt steeds zichtbaarder. Periode van groei is aangebroken. Elke dag is weer een feestje, het leven neemt toe. De komende weken zullen nog vele kuikentjes zich laten zien in het gras langs de waterkant.
Hoera voor de lente!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten