Film vol symboliek

The Rider: Cowboy op zijn magical way

Als paardenliefhebber met een nieuw ontwikkelde fascinatie voor de plains van Amerika, wilde ik graag de film ‘The Rider’ zien. Gisteren vond ik een reden om mezelf permissie te geven: het was vrijdagavond en een filmavondje is een mooie afsluiting van de week. Op dus, naar The Rider van regisseuse Chloé Zhao. 

Zhao heeft een realistische film gemaakt, waarover wordt geschreven dat deze past in het genre Western. Maar bij Westerns denk ik aan verhalen die zich afspelen in vervlogen tijden waarin paarden nog als vervoersmiddelen dienden. En waar een wilde romantiek de boventoon voert. Zo niet in The Rider.

Ok, de film speelt zich af op het platteland in het midden van Amerika. Het Wilde Westen zo je wilt. Met prachtige landschappen, mooie zonsopkomsten en – ondergangen, geweldige rotspartijen die als aardemeubilair midden op het land staan. Daar houdt de vergelijking met de klassieke Western op.

Realistisch

The Rider is geen met romantiek overgoten verhaal waarin helden en slechteriken duidelijk zijn afgebakend en waarin de kogels je om de oren vliegen. Eerder schetst Zhao een realistisch beeld van het hedendaagse leven op het Amerikaanse platteland. Het leven van cowboys die rodeo’s rijden. En rodeorijders zijn stoer en sexy. Maar ook die eigenschappen neigen naar een romantisch beeld.  Zhao laat dus de kwetsbare kanten van de stoere cowboy zien. De film is gebaseerd op het verhaal van de hoofdrolspeler en is daardoor een mix tussen film en documentaire.

Rodeo

Hoofdpersoon Brady Blackburn is een stoere cowboy, een rodeo-held in het Midwesten van Amerika. Hij woont met zijn autistische zusje en zijn vader in een trailer op de prairie. Het weidse platteland waar het contact met de natuur vanzelfsprekend en echt is. Waar het leven zo echt is, dat dromen breken. “Sommige dromen zijn niet bedoeld om uit te komen.’’

Geen scene uit de film, wel een rodeorijder

Brady Blackburn maakt paarden zadelmak en beleert ze. Hij is een held in de stoere mannenwereld die bij de rodeowereld hoort. Totdat hij een ongeluk krijgt waarbij hij van geluk mag spreken dat hij dit overleeft. Na een val van een paard, krijgt hij een hoef op zijn hoofd die zijn schedel doet breken.

Daarmee is zijn droom letterlijk kapot getrapt. Een leven als rodeorijder is aan diggelen.

Worsteling

Deze film gaat over de worsteling van een jonge man die na een ongeluk vrede moet zien te krijgen met het feit dat hij nooit meer kan toegeven aan zijn passie, zijn lust om te leven:  rodeo’s rijden. Zelfs paardrijden moet hij opgeven als hij wil blijven leven. En dat is behoorlijk lastig, helemaal wanneer de wereld om je heen aan je blijft vragen wanneer je weer op een paard stapt. Dat hij ernstig gewond raakte aan zijn hoofd, maakt hen niet veel uit.

Hoofd

De eerste scene laat zien hoe Brady de nietjes met een mes uit zijn hoofdverband haalt. Een enorm litteken op de rechterhelft van zijn voor de operatie kaalgeschoren schedel wordt zichtbaar. Hij windt plastic folie om zijn hoofd voordat hij onder de douche stapt.

Hoewel hij nog herstellende is van zijn operatie, kunnen zijn vrienden niet wachten tot hij de ring opnieuw ingaat. Brady zelf droomt er ook van. Zelfs zijn vriend Lane, die na een ernstige blessure na een wilde bull ride zwaar gehandicapt in een verzorgingshuis woont en wie Brady trouw bezoekt, droomt nog van paardrijden op de prairie.

Bull ride

Doorzetten

De personages geven aan hoe een Amerikaanse cowboy in elkaar steekt: Doorbijten. Kwetsbaarheid toon je niet. Doorzetten, ook op momenten dat je weet dat het niet meer goed is voor jezelf. Opgeven is geen optie, toegeven een woord dat niet in hun woordenboek voorkomt.

Brady doet er na zijn ongeluk alles aan om weer te kunnen paardrijden. Als zijn paard Apollo gewond raakt aan een been, verlost zijn vader het paard uit zijn lijden. Brady vertelt zijn zusje over het verlies van zijn paard en merkt op dat als hij een paard was geweest, hij vanwege al zijn verwondingen al was afgemaakt. Maar omdat hij een mens is, is hij veroordeeld te blijven leven.

Symbolisch is hoe Brady dankzij zijn vader toch vrede kan sluiten met zijn lot, waarmee zijn vader de zoon ook uit zijn lijden verlost. En door die verlossing, het loslaten, kan de zoon een nieuw leven beginnen. Dit is nauw verweven met de belangrijke rol die religie inneemt bij iedereen die dichtbij de natuur staat en ermee leeft. Althans, zo heb ik de gebeurtenis opgevat. 

Zhao heeft ieder personage in de film zichzelf laten spelen. En nee, het zijn geen opgeleide acteurs, zo heb ik gelezen. Misschien komen ze juist daardoor zo echt over.  

Voor mij is The Rider een prachtige film die barst van de symboliek en waarin ik bijzonder veel herkenning had. Ik heb er veel boodschappen uit gehaald. Bovendien is het een film vol prachtige landschappen en dito hoofdrolspelerJ.  Maar vooral de symbolen in de film hebben mij verrast ( er zitten er heel veel in).