Ontmoeting met een Zielsverwant

Wie heeft dat nog nog nooit gehad: een eerste ontmoeting met iemand van wie je het gevoel hebt dat je die persoon al kende. Het overkomt je wel vaker in je leven. En meestal voelen zulke ontmoetingen heerlijk vertrouwd en gemakkelijk. Oude zielen die elkaar weer ontmoeten, dat is prettig. Een ontmoeting met een zielsverwant is anders. 

Morrigan had niet erg lang geleden nog zo’n ontmoeting. De herkenning was er al voordat we elkaar ooit hadden ontmoet. De bevestiging van later deed mijn hart oplichten. Mijn ziel was geroerd. Want wat hadden wij elkaar in levende lijve nou gezien? Twee keer maar, kort. Woorden van blijdschap. Een zachte hand, vriendelijke ogen, een vlinderkus langs mijn wang, puur als groet. Vriendelijk.

Maar mijn huisje van klei trilde op haar grondvesten, toen zijn ziel  later als een zoete, warme, zomerstorm binnen kwam waaien. Zijn ziel drukte zich uit in een paar woorden. Meer had hij niet nodig.

Hij liet me voelen

Heel diep voelen

Wat we precies met zielsverwanten bedoelen

Mijn zielsvriend raakte mij aan

In al zijn zachtheid en zijn oprechtheid

Vond hij over het pad van lucht de weg naar mij toe

Hij schreef heel simpel

En ook kort

Een paar aardige woorden

Die probleemloos mijn huisje van klei doorboorden

Een warme, wilde luchtstroom golfde door mijn huis

Water stroomde over, langs de luiken van mijn ogen

Uit blijdschap voor de herkenning op de herkenning

Mijn hart werd verwarmd

Mijn ziel omarmd

Ze kwamen van ver, die aardige woorden

Maar ze hadden niets van hun vriendelijkheid verloren

Afstand is fictie, taal onbekend

Voor de ziel die zijn zielsvriend

In blijdschap herkent