Ontmoeting op de Magical Way

Wij bevinden onze elke dag op de magical way. Soms heel subtiel, een andere keer heel sterk. Afgelopen weekend deed de magie zich heel sterk voor. De voortekenen voor een bijzondere zaterdag wezen daar al op.

Morrigan had een afspraak op zaterdag. Daar kwam iets tussen voor degene met wie ik een afspraak had. Dit betekende dat ik mij als proefkonijn voor jonge sjamanen kon opgeven. De oproep voor vrijwillige representanten had ik gezien, maar kon er geen gehoor aan geven vanwege mijn afspraak. Niet voor niets werd die afgezegd. Ik kon alsnog als studiemateriaal dienen. Het berichtje had ik snel verstuurd.

Het antwoord: we zitten vol. Ok, dacht ik. Het gaat goed met die studie. Voor mezelf was ik wel wat teleurgesteld, want in wezen had ik mij er op verheugd te kijken wat de jonge sjamanen met paarden doen en hoe zij het doen.

Enkele dagen later: ‘Er is een plaats vrijgekomen.’ Of ik nog kon. Ja. Het was de bedoeling van de Godin dat ik zou gaan. Zij zorgde ervoor dat ik alsnog kon. Welke bedoeling had zij precies?

Paarden

Het is nog donker als ik vertrek, maar wat ontvouwt zich een mooie ochtend: de lucht kleurt zachtblauw, de wolken zijn roze-rood als de zon opkomt. Dit belooft een schitterende dag te worden.

Ik ben benieuwd naar wat de paarden gaan vertellen. De buitenbak wordt in twee velden verdeeld, zodat twee sjamanen aan het werk kunnen. Zij mogen een opstelling maken met deelnemers en paarden. De bedoeling is dat een deelnemer haar vraag deponeert. Vervolgens vraagt zij aan andere deelneemsters of zij voor een deel van haar innerlijk wil staan. Bijvoorbeeld het deel liefde. Eén deelneemster staat voor de vraagsteller. De energieën zorgen ervoor dat de deelnemers in het veld zich op een bepaalde manier ten opzichte van elkaar opstellen, ze trekken naar elkaar toe of worden juist van elkaar afgestoten. De paarden lopen in de groep en aan hun doen en laten kan de sjamaan precieze aanwijzingen halen. Alles bij elkaar geven de patronen een helder verhaal. Voor Morrigan is het de eerste opstelling en die is danig indrukwekkend.  

Aan het begin van de middag is het tijd voor lunch. En daar ontvouwt zich de bedoeling op de magical way. Een jonge sjamaan en ik raken in gesprek. Op een gegeven moment komt ter sprake dat ik jaren geleden voor een jaar en een dag een priesteressenopleiding had gevolgd. Enthousiast roept zij uit: ‘Wij zeiden zonet al tegen elkaar dat jij een priesteres bent! Hoor eens,’ zegt ze tegen de andere deelneemsters. ‘We zagen het zonet toch al? Weet je wat ze zegt?’

Vervolgens vertelt de sjamaan waar zij samen met haar paarden haar praktijk uitoefent. Ik ken de plaats en zeg dat ik daar niet heel ver vandaan mijn jeugd doorbracht. ‘Wat?! Groeide jij daar op? Ik ben daar geboren en opgegroeid!’

We zagen elkaar voor het eerst, terwijl we in leeftijd maar twee jaar verschillen. Als wij elkaar als kleuter hadden leren kennen, hadden wij elkaar in theorie 38 jaar kunnen hebben gekend (hè, wat een mooie zinsconstructie). We groeiden op in dezelfde buurt. We bezochten scholen die vlak bij elkaar lagen, er waren zelfs twee scholen die we allebei bezochten. We presteerden het elkaar nooit te hebben gezien.   

Magical Way laat nevelen optrekken

Het universum bepaalde dat de sluiers nu tussen ons mochten worden opgetild. Het mocht in een plaats mijlenver bij de plek vandaan waar wij onze jeugd doorbrachten. Een plaats mijlenver van de plaatsen waar we nu wonen. Daar waar we onbevangen tegen elkaar aan keken, daar werden de sluiers opgetild. Ik zag een sjamaan en zij een priesteres. Wij staan beiden op de magical way en pas hier trokken de nevelen waarin wij voor elkaar waren gehuld, op. In het licht op de magical way staan wij helder en zichtbaar voor elkaar. Ik zie haar wijsheid, zij mijn energie.

Ik ben de Godin dankbaar voor deze dag, voor deze ontmoeting op de magical way.