Morrigan is dol op Blue Stilton, een pittig, blauw
schimmelkaasje. Af en toe koop ik op zaterdag een stukje en vandaag gunde ik
mezelf deze luxe.
Een leuk driehoekje in de supermarkt uitgezocht, afgerekend
bij de kassa en naar huis. Snel de boodschappen uitgepakt, wat rondgehangen in
huis en waarom ik het deed, weet ik niet, ik deed een koelkast-check. En zag ik
geen Blue Stilton in de koelkast.
Zou ik de kaas op een andere plek hebben neergelegd? Kast
open, niets. De bon nog eens gecheckt, misschien had ik hem op de band laten
liggen en niet afgerekend ook. Kon mijn ogen niet geloven. Ik had wel
afgerekend. Had ik zomaar mijn favoriete
kaasje op de band laten liggen?
Terug naar de winkel. Ik zou aan de caissière vragen of het
er nog lag. Ik hoopte van wel en zo niet, nou ja, dan de volgende keer beter
opletten. Gelukkig zat dezelfde caissière er nog. Zij herinnerde zich dat ik
vanmorgen bij haar had afgerekend. Toen ik halverwege mijn zin was dat ik iets
vergeten was, zei zij onmiddellijk: 'Dat kaasje?' En ze pakte hem uit de mand
vlakbij haar. Dat was hem. Wat schetste mijn verbazing? “U mag een nieuwe pakken,
deze was over de datum.’’ Ik meende dat ik 4 -3 als uiterste datum had zien
staan, maar dat zal niet zo zijn geweest.
Was ik blij met mijn boodschappen-engel. Zij wist wel wat ze
achterliet. En zorgde ervoor dat degene die het vond het teruggaf. En ik een
kaasje met een zelfde prijs kon pakken. Dat noem ik geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten