Het Hek

Morrigan is wat mopperig. Hoe het kan is raadselachtig, zo rond Nieuwe Maan stroomt de energie doorgaans soepel en positief, maar deze keer is het anders. Morrigan heeft zich kapot geërgerd aan de plaatsing van een nieuw hek. 
 
Morrigan liep een rondje buiten, want een dag niet buiten geweest is voor Morrigan ondraaglijk.
Ha, deze zin laat mij bedenken dat ik te weinig buiten ben.

In elk geval liep ik vandaag een stukje buiten. Waar viel mijn oog op?
Een hek. Een hoog hek. Een hek van ijzer. Dikke tralies van meer dan 2 meter schat ik in. En een klinkt met een slot. In de buitenlucht. Geplaatst tussen twee flatgebouwen van drie verdiepingen. Achter het hek ligt een tuin, tussen drie lage flatgebouwen in. En wat staat er op het bord op het hek? 'Tuin uitsluitend toegankelijk voor bewoners.'

Wat een waanzin! hoor ik mezelf hardop uitspreken terwijl ik erlangs wandel en ik bijna kwaad word.

Hoeveel zou het hek hebben gekost, vraag ik mij af.
In plaats van dat idiote geval daar neer te zetten kon de woningbouwcorporatie het gespendeerde geld beter besteden aan het helpen van mensen die in de buurt schimmel in huis hebben. Bijvoorbeeld. Maar dat doen ze niet. Want schimmel in huis moeten de bewoners zelf zien weg  te werken. Alsof de bewoners die schimmel zelf in huis hebben gehaald.
Nu weet ik dat de woningen zo oud zijn en zo raar zijn gebouwd, dat schimmelvorming niet door de bewoners komt. Een corporatiemedewerker had zoiets al eens uitgelegd, maar zei er wel ijskoud bij dat de bewoners zelf de schimmel moeten verwijderen. Of besteedt het geld aan woningverbetering. Toch zullen de bewoners van deze woningen ook daar niets van merken. Want daar heeft de corporatie geen geld voor.

Ten tweede getuigt het hek van complete krankzinnigheid, omdat aan de andere kant van de tuin iedereen gewoon in en uit kan lopen. Er is dus maar aan een kant een foeilelijk, hoog en onzinnig hek geplaatst. Aan  de kant van de drukkere weg. Alsof er vanaf daar zoveel mensen de zogenaamde tuin in liepen. Morrigan zag er amper een mens lopen.

Waarom mogen 'niet-bewoners' de tuin eigenlijk niet in? De corporatie mocht juist blij zijn als er mensen zouden komen genieten van het kleine stukje groen.  

Uiteindelijk weet ik wel waarom het hek er is geplaatst. En de reden is ronduit deprimerend. Het hek staat er, omdat de tuin dan zogenaamd uitsluitend voor bewoners is en dat geeft corporaties het recht er geld voor te rekenen. Dat zit verwerkt in de huurprijs.
Als er geen hek en bordje staan, mogen corporaties de bewoners geen geld voor de tuin in rekening brengen.
Natuurlijk gaat het weer niet om de mensen. Wat kan het die lui van de corporatie uiteindelijk schelen wie er in de tuin komen. Er kwam toch al bijna niemand.Het gaat maar weer om de kas van de instantie. Een investering in het hek levert hen weer duizenden munten op.

Morrigan is mopperig. Met de jaren verdwijnt het sociale aspect in de samenleving steeds meer. De leut gaat eruit. Alles moet nog gladder, nog 'effectiever', zakelijker en de bottom line zal altijd geld zijn. In het voordeel van instanties uiteraard.
Volgens mij boeken we met ons allen geen vooruitgang, maar achteruitgang. In plaats van meer verbondenheid zorgt deze maatschappij voor het tegengestelde. In mijn ogen is dat een degradatie.
Maar Morrigan is dan ook geen academische denker die bij de groepjes beslissers hoort.