De derde zondag van januari

De zon was wakker vandaag. Hij liet ons goed weten dat de donkere dagen van december achter ons liggen. De dagen lengen sinds de winterzonnewende, maar de zon bleef tot nog toe in zijn eigen hemelse winterslaap hangen. Op sommige dagen liet hij zich helemaal niet zien, nog geen glimpje straalde door. Onder de hemel lag een hemelsbrede grijze deken die van geen wijken wist en waar hij heerlijk onder bleef liggen. Overdag moest de verlichting in huis aan om normaal te kunnen zien. En het was al begin januari.

Maar deze ochtend van deze zondag, deze derde zondag van de eerste maand van 2016, kleurde de hemel strakblauw. De thermometer tegen de zijgevel van een flatgebouw gaf 2 graden aan. Een meisje dat zo'n twee jaar op aarde is, werd op een fietsje waaraan een stang vastzat voortgeduwd door, gemakshalve aangenomen, haar vader. De peuter zat heerlijk op haar kinderfietsje - een soort stoeltje met wieltjes eronder, geeuwde even ter ontspanning en trapte dapper voort door de dunne winterlucht. Het zal haar eerste winterse ervaring zijn geweest.

Bij de ingang van het park stapten oudere mensen van hun fiets. De meesten zullen meer dan zestig winters hebben meegemaakt en zagen hoe de grond spiegelde onder de zon. De ouderen hebben geleerd dat glinsterende weggedeelten wel eens spiegelglad kunnen zijn. En op spiegelgladde wegen verhoog je de kans op een valpartij. En ouderen hebben daar helemaal geen zin in. Ze zagen zichzelf al op de grond liggen, met een of meer gebroken beenderen. Dus stapten ze van hun fiets, glibberden naar het gras en kraakten zich een weg door het gras naar het deel waar het asfalt niet meer glinsterde onder de zon. De jongeren op tweewielers fietsten onverstoorbaar door.

De derde zondag van januari. Een vrouw die haar moeder in rolstoel over de brede parklanen voortduwde. Een vader die met zijn zoontje voetbalde op het grote grasveld. Een hondje dat zijn baasje uitliet. Feest in het park, want de zon scheen. Uitbundig, en dat maakte uitbundig. Het bleef behoorlijk lang licht. Tot de hemel weer zwart kleurde en beschenen werd door een halve, heldere, opkomende maan.