Dat de geestelijke gezondheidszorg te duur zou zijn is werkelijk waar niets meer dan een smoes. Daar gelooft Morrigan totaal niets van. Het is maar net waar een overheid geld aan uitgeeft en hoe dat vervolgens door de ontvanger wordt besteed.
Behalve het wegbezuinigen van sociaal maatschappelijke projecten in de wijk, worden de verzekeringen steeds duurder. Voor een deel van de mensen onbetaalbaar. Misschien wel het meest voor de mensen die deze hulp juist goed kunnen gebruiken.Gevolg is dat er steeds meer mensen op straat rondlopen die zich enorm afgescheiden voelen. De meeste mensen reageren depressief, maar daar heeft de samenleving niet erg veel last van, dus beleidsmakers reactie: 'prima beleid'. Maar sommige mensen reageren agressief. Beleidsmakers reactie: 'Ooh jee, wat gebeurt er nou allemaal?!'Een dieptrieste reden, die economische, om benodigde hulp niet te kunnen krijgen. Terwijl die hulp (als die maar goed wordt gegeven) juist een hoop ellende op straat kan voorkomen.
Geestelijke hulp wordt straks alleen maar voor de beter bemiddelden die geestelijk in de knoop komen te zitten als ze hun tweede vakantie in het jaar met het gezin niet meer kunnen betalen.
Wat betreft maatschappelijke projecten die in de laatste jaren zijn wegbezuinigd op basis van de utopie van de mondige burger, is een denkbeeld dat past bij mensen die hoog zijn opgeleid, het zelf goed voor elkaar hebben, maar geen ideeeeeee hebben hoe het is om geen hoge of gemiddelde positie te hebben. Veel projecten werden door deze wijze, want gestudeerde vooraanstaanden, afgedaan als 'het helpt toch niet'. Gevolgd door de onopgeleide rechts georiënteerden die toch al tegen alles zijn. Beide groepen mensen van steen. Maar het element water vormt emotie. En de mensen die kwetsbaar zijn, barsten van de emotie. Water kan de hardste steen uitslijten.Uiteindelijk zullen de bezuinigingen tegen de bedenkers gaan werken. Want de wereld is niet van steen. Je kunt hem wel proberen zo te maken. Om daarna in volle verbazing te kijken naar de gevolgen ervan.Dat projecten en geestelijke gezondheidszorg overbodig zijn is een misvatting. Een bacterie zie je ook zijn werk niet doen, toch is leven zonder ze onmogelijk.
Wanneer willen overheden en andere verantwoordelijken zien dat maatschappelijke projecten en zorg géén overbodige luxe zijn?
Uitbannen van geweld, criminaliteit en andere duistere activiteiten is niet realistisch. Wel is het zinnig om zoveel mogelijk ellende te voorkomen.
Sociaal maatschappelijke projecten werken. Daarmee geef je aandacht aan mensen. Zonder aandacht groeit geen levend wezen. Net zoiets als een plant geen water geven, omdat hij er toch al is. Nee, die plant moet altijd worden begoten om gezond te blijven.
Daarom snap ik maar niet waarom er zo enorm op geestelijke gezondheidszorg, maatschappelijk werk en sociale straatprojecten werd en wordt bezuinigd. Dat leidt tot een ontwrichte samenleving.
De energie die nu in Europa hangt is er in elk geval een die inspireert tot serieus nadenken over het probleem dat in de Westerse wereld speelt. Hopelijk komen er dan ook praktische en geen theoretische/academische oplossingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten