 |
| 'Duizend kilo bladeren op een hoop' |
'Herfst, herfst, wat heb je te koop?
Duizend kilo bladeren op een hoop.
Zakken vol met wind,
ja mijn kind,
ik weet niet of jij dat a-a- aardig vindt.'
Het spookt door mijn hoofd als ik de 5 kilometer vanuit de stad naar huis fiets èn de regen maar aanhoudt èn de wind uit alle macht probeert mij tegen te houden. Water staat voor Emotie en die voel ik na enige tijd inderdaad opkomen. Automobilisten rijden zo dicht mogelijk langs de stoep waardoor je als geplaagde fietser óf moet stoppen voor de pasja's in hun warme wagens, óf het trottoir maar op moet om vooruit te komen. Lucht geeft je intellect en die behoedt mij voor impulsieve actie.
Na een tijdje door de nattigheid te hebben gefietst, voelt het alsof ik met kleren onder de douche sta. Dichtbij huis komt er minder hemelwater naar beneden (uiteraard) en blaast de krachtige kustwind mij zo goed en zo kwaad als het kan, droog. Dankjewel mijn vriend de Wind. De poging is goed, maar niet helemaal gelukt. Mijn doorweekte sjaal ligt op de kachel te drogen, mij drijfnatte jas moet aan de kapstok weer zichzelf worden.
En toen was ik vergeten dat ik nog warm eten moest halen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten